Odkrywanie świata Taiko perkusji
Taiko bębny reprezentują zróżnicowaną rodzinę japońskich instrumentów perkusyjnych. Chociaż termin „Taiko” (太鼓) zasadniczo obejmuje wszystkie bębny w języku japońskim, na arenie międzynarodowej zazwyczaj odnosi się do różnych japońskich bębnów znanych jako wadaiko (和太鼓, „japońskie bębny”) oraz stylu gry na perkusji zwanej kumi-daiko (組太鼓, „zestaw bębnów”). Produkcja Taiko bębnów jest wyjątkowa dla każdego producenta, a przygotowanie zarówno korpusu bębna, jak i naciągu często zajmuje lata, w zależności od zastosowanych technik.
Taiko bębny są obecne w mitologii japońskiej, jednak zapisy historyczne wskazują, że zostały one wprowadzone do Japonii poprzez koreańską i chińską wymianę kulturową już w VI wieku n.e. Co ciekawe, niektóre Taiko łączy podobieństwo z bębnami pochodzącymi z Indii. Znaleziska archeologiczne z okresu Kofun w Japonii (także VI w.) dodatkowo potwierdzają istnienie Taiko w tej epoce. Na przestrzeni dziejów ich zastosowania były niezwykle zróżnicowane, służąc tak różnym celom, jak komunikacja, działania wojenne, akompaniament teatralny, obrzędy religijne, festiwale i formalne koncerty. We współczesnym społeczeństwie Taiko gra na perkusji stała się również znaczącym elementem aktywizmu społecznego grup mniejszościowych zarówno w Japonii, jak i poza nią.
Styl kumi-daiko, wyróżniający się występami zespołowymi z udziałem różnych bębnów, powstał w 1951 roku dzięki wysiłkom Daihachi Oguchi i rozkwitł dzięki grupom takim jak Kodo. Inne unikalne style, takie jak hachijō-daiko, również rozwinęły się w określonych społecznościach japońskich. Zespoły Kumi-daiko nie ograniczają się do Japonii; rozwijają się w Stanach Zjednoczonych, Australii, Kanadzie, Europie, Tajwanie i Brazylii. Performance Taiko to wieloaspektowa forma sztuki, obejmująca zawiłe wzory rytmiczne, precyzyjne formy, specyficzne techniki kijów, wyraziste kostiumy i starannie dobrane instrumentarium. Podczas występów często pojawiają się różne bębny nagadō-daiko w kształcie beczki wraz z mniejszymi bębnami shime-daiko. Wiele grup wzbogaca grę na perkusji wokalem, smyczkami i instrumentami dętymi drewnianymi.
