Pemberhentian Besar-besaran Bungie Menimbulkan Kemarahan Ditengah Perbelanjaan Mewah CEO
Bungie, studio di belakang Halo dan Destiny, menghadapi pergolakan yang ketara berikutan pemberhentian beramai-ramai dan peningkatan integrasi dengan Sony Interactive Entertainment. Artikel ini mengkaji tindak balas pekerja, perbelanjaan berlebihan CEO Pete Parsons dan masa depan syarikat yang tidak menentu.
220 Pekerjaan Dipotong dalam Penstrukturan Semula
Dalam surat kepada pekerja, Ketua Pegawai Eksekutif Pete Parsons mengumumkan penyingkiran 220 jawatan – kira-kira 17% daripada tenaga kerja. Langkah drastik ini, jelasnya, adalah tindak balas kepada peningkatan kos pembangunan, peralihan industri, dan cabaran ekonomi yang berterusan. Pemotongan itu menjejaskan semua peringkat, termasuk eksekutif dan kepimpinan kanan. Walaupun pemecatan, bonus dan perlindungan kesihatan dijanjikan, masa – berikutan kejayaan pelancaran Destiny 2: The Final Shape – menyemarakkan kemarahan pekerja. Parsons menyebut kemelesetan ekonomi, kelembapan industri dan isu dengan Destiny 2: Lightfall sebagai faktor penyumbang.
Parsons seterusnya menjelaskan bahawa rancangan lima tahun Bungie yang bercita-cita tinggi untuk membangunkan tiga francais global meregangkan sumber terlalu tipis, membawa kepada ketidakstabilan kewangan. Walaupun percubaan untuk membetulkan keadaan, pemberhentian dianggap perlu untuk penstabilan studio. Baki 850 pekerja akan menumpukan pada projek teras, Destiny dan Marathon.
Peningkatan Integrasi Sony
Berikutan pemerolehan Sony pada 2022, Bungie pada mulanya mengekalkan kebebasan operasi. Walau bagaimanapun, kegagalan untuk memenuhi sasaran prestasi telah mengakibatkan perubahan, dengan penyepaduan yang lebih mendalam ke dalam PlayStation Studios. Ini termasuk pemindahan 155 peranan kepada SIE dalam beberapa suku akan datang, satu langkah yang dimulakan Bungie untuk memanfaatkan sumber Sony dan mengekalkan bakat. Salah satu projek inkubasi Bungie, permainan aksi sains-fantasi baharu, akan menjadi studio PlayStation Studios baharu. Ini menandakan penyimpangan yang ketara daripada sejarah bebas Bungie sejak 2007 berpisah daripada Microsoft. Ketua Pegawai Eksekutif SIE Hermen Hulst berkemungkinan akan memainkan peranan yang lebih penting dalam hala tuju masa depan Bungie.
Kehilangan autonomi mewakili detik penting bagi Bungie, yang berpotensi memberi kesan kepada proses kreatif dan budaya syarikat. Walaupun sokongan Sony menawarkan kestabilan, ia menandakan peralihan daripada laluan bebas yang telah lama diperjuangkan oleh Bungie. Kepimpinan Hulst bertujuan untuk menstabilkan kewangan dan memastikan kejayaan Destiny dan Marathon.
Kemarahan Pekerja dan Komuniti
Pemberhentian pekerja itu mencetuskan kritikan serta-merta dan meluas di media sosial daripada pekerja semasa dan bekas. Ramai yang menyatakan kemarahan dan pengkhianatan, mempersoalkan keputusan dan akauntabiliti kepimpinan. Tokoh terkemuka seperti Dylan Gafner (dmg04) dan Ash Duong menyuarakan kekecewaan mereka secara terbuka, menyerlahkan kehilangan bakat yang berharga dan terputus hubungan antara perkataan dan tindakan. Kritikan diberikan kepada Ketua Pegawai Eksekutif Pete Parsons, dengan gesaan agar beliau meletak jawatan.
Komuniti Destiny juga bertindak balas secara negatif, dengan pencipta kandungan seperti MyNameIsByf menyeru perubahan kepimpinan dan mengkritik keputusan studio sebagai melulu. Tindak balas yang meluas ini menyerlahkan kesan ketara tindakan Bungie terhadap pekerja dan peminat.
Kontroversi Bahan Api Membeli CEO yang Boros
Sejak lewat 2022, Parsons dilaporkan telah membelanjakan lebih $2.3 juta untuk kenderaan mewah, termasuk pembelian yang dibuat sejurus sebelum dan selepas pemberhentian. Perbelanjaan ini, disandingkan dengan pemberhentian, telah meningkatkan kritikan. Soalan telah dibangkitkan mengenai sumber dana ini dan kekurangan langkah penjimatan kos dalam kalangan kepimpinan kanan. Bekas pekerja telah meluahkan kemarahan dan kekecewaan yang lebih lanjut atas rasa kurang solidariti ini.
Ketiadaan pemotongan gaji atau langkah penjimatan kos lain daripada kepimpinan kanan, termasuk Parsons, telah menambahkan bahan bakar kepada api, memburukkan lagi rasa pengkhianatan dan melebarkan jurang antara kepimpinan dan pekerja. Situasi itu menyerlahkan percanggahan yang ketara antara realiti kewangan syarikat dan tindakan kepimpinannya.
