Een van de meest memorabele momenten in de gehele Assassin's Creed -serie vindt vroeg in Assassin's Creed 3 plaats. Haytham Kenway, die zijn groep moordenaars in de nieuwe wereld heeft verzameld (of zo gelooft de speler), belichaamt het charisma van de vorige hoofdrolspeler Ezio Auditore. Hij gebruikt een verborgen mes, redt indianen uit de gevangenis en confronteert zelfs Britse roodjassen - allemaal schijnbaar heroïsche daden. Alleen zijn uiting van de bekende Tempelierszin: "Moge de vader van begrip ons begeleiden", onthult zijn ware trouw: hij is een Tempelier.
Deze verrassende wending omvat perfect het onaangeboorde potentieel van Assassin's Creed . De eerste game introduceerde een intrigerend concept - om doelen te leren, te leren over en te elimineren - maar het verhaal was tekort, waarbij zowel Altaïr als zijn slachtoffers geen persoonlijkheid hebben. Assassin's Creed 2 verbeterde dingen door Altaïr te vervangen door de iconische Ezio, maar de tegenstanders bleven onderontwikkeld, zoals gezien bij Cesare Borgia in Brotherhood . Alleen in Assassin's Creed 3 , vastgesteld tijdens de Amerikaanse revolutie, heeft Ubisoft gelijke inspanningen besteed aan het ontwikkelen van zowel Hunter als gejaagde. Dit creëerde een natuurlijke verhalende stroom en bereikte een balans tussen gameplay en het vertellen van verhalen zelden sindsdien afgestemd.
Hoewel het huidige RPG-tijdperk over het algemeen goed wordt ontvangen, suggereren veel artikelen, video's en forumberichten dat Assassin's credo achteruitgaat. De redenen worden besproken. Sommigen noemen steeds fantastischer gebouwen (gevechten tegen Anubis en Fenrir), anderen wijzen op romantische opties, of zelfs het controversiële gebruik van een historische figuur als Yasuke in Assassin's Creed Shadows of Memories . Ik geloof echter dat de achteruitgang voortkomt uit het verlaten van de serie van karaktergestuurde verhalen, verloren in uitgestrekte open werelden.
In de loop van de tijd heeft Assassin's Creed RPG- en live-service-elementen opgenomen: dialoogbomen, XP-systemen, buitboxen, microtransacties en versnellingsaanpassing. Maar grotere afleveringen voelen ontstaander aan, niet alleen vanwege repetitieve side -quests, maar ook in hun verhalen.
Games zoals Assassin's Creed Odyssey hebben meer inhoud dan Assassin's Creed 2 , maar veel aanvoelen onderontwikkeld. Hoewel de keuze van de spelers theoretisch de onderdompeling verbetert, missen langere scripts om meerdere scenario's te huisvesten, vaak ontbreken Pools. De gerichte scripts van het Action-Adventure-tijdperk creëerden scherp gedefinieerde tekens, niet beïnvloed door spelerskeuzes die medeleven of brutaliteit dwingen. Het resultaat is een gebrek aan onderdompeling; Interacties voelen aan met computer-gegenereerde karakters in plaats van complexe historische figuren.
Dit contrasteert scherp met het Xbox 360/PS3 -tijdperk, met een aantal van het beste schrijven van gaming. Van Ezio's uitdagende toespraak na het verslaan van Savonarola tot Haythams tragicomische laatste woorden tot zijn zoon, Connor:
'Denk niet dat ik van plan ben om je wang te strelen en te zeggen dat ik het mis had. Ik zal niet huilen en me afvragen wat er zou kunnen zijn. Ik weet zeker dat je het begrijpt. Toch ben ik trots op je op een manier. Je hebt grote overtuiging getoond. Kracht. Moed. Alle nobele kwaliteiten. Ik had je lang geleden moeten vermoorden. "
Het schrijven heeft ook last van vereenvoudiging. Moderne spellen presenteren vaak een simplistische moordenaars = goede, Tempeliers = slechte dichotomie. Eerdere games verkenden de wazige lijnen tussen de twee bestellingen. In Assassin's Creed 3 , verslagen Tempeliers -uitdaging Connor's (en de speler) overtuigingen. William Johnson suggereert dat de Tempeliers genocide hadden kunnen voorkomen. Thomas Hickey bekritiseert de missie van de Assassins. Benjamin Church benadrukt de subjectiviteit van moraliteit. Zelfs de acties van George Washington doen twijfel op het punt van de Assassins. Het resultaat is een verhaal waardoor de speler alles in twijfel trekt - een kracht die de serie heeft verloren.
Antwoord.De populariteit van "Ezio's Family" van de soundtrack van Assassin's Creed 2 benadrukt de impact van karaktergestuurde verhalen. De PS3-tijdperk-games, met name Assassin's Creed 2 en Assassin's Creed 3 , hebben prioriteit gegeven aan karakterontwikkeling. Hoewel ik de wereldopbouw en graphics van de huidige games waardeer, hoop ik dat de serie zal terugkeren naar meer gerichte verhalen-een stijl die de franchise zo boeiend maakte.
